Çocukta mahremiyet eğitimi, memnun, huzurlu ve karakter sahibi olarak yetişmelerini sağlayan ve onları berbat niyetli insanların istismarından koruyan en gerekli temel eğitimlerden biridir. Çocuğun hayâ hissini öğrenmesi ve kendi vücudunun dokunulmazlığı şuuruna erişmesi mahremiyet eğitimiyle olur. Bu yüzden ebeveynlerin bu eğitimin önündeki pürüzlerin neler olduğu konusunda bir farkındalık kazanmaları ve mahremiyet eğitimi sonucunda çocuklarının neler elde edeceklerini bilmeleri gerekmektedir.
Çocukta mahremiyet eğitimi, memnun, huzurlu ve karakter sahibi olarak yetişmelerini sağlayan ve onları makus niyetli insanların istismarından koruyan en gerekli temel eğitimlerden biridir. Çocuğun hayâ hissini öğrenmesi ve kendi vücudunun dokunulmazlığı şuuruna erişmesi mahremiyet eğitimiyle olur. Bu yüzden ebeveynlerin bu eğitimin önündeki manilerin neler olduğu konusunda bir farkındalık kazanmaları ve mahremiyet eğitimi sonucunda çocuklarının neler elde edeceklerini bilmeleri gerekmektedir.Bu eğitim çocukta ‘his’ oluşturması açısından değerlidir.
“Bedenim bana aittir!” şuuru
Bebeklikten itibaren kendisini rahatlıkla yetişkinlerin ellerine bırakan bebeğin, ilerleyen yıllarda kendi vücudunun farkına varması ve etrafındaki yetişkinlerden farklı bir birey olduğunu hissetmesi gerekir. Ana-babalar, çocuklarının 4 yaşına girmesinden itibaren, çocuğun vücudunun ona ilişkin olduğu hissini yavaş yavaş vermelidir. Çocuğa öbür insanlardan farklı birisi olduğu hissettirilmelidir.
Benim vücudum bana aittir şuurunun oluşmasında en temel faktör, ana-babaların çocuklarının vücutlarıyla ilgili hususlarda, çocuklarının onayını alma istikametinde eğilim göstermesidir.
Mesela, bir anne altını ıslatmış çocuğunun, öfke ve sert bir biçimde pantolonunu çıkartması yerine daha sabırlı davranıp çocuğunun onurunu kırmamalı ve onun bedenine ilişkin bir şeyi yapacakken ondan müsaade alınması gerektiğini gösterircesine “Altını ıslatmışsın oğlum, istersen değiştireyim” biçiminde yaklaşmalıdır.
Çocuklarımızın iç çamaşırlarını ve dış kıyafetlerini değiştirirken onlardan müsaade almamız ilerleyen vakitlerde kendi vücuduna müsaade alınmadan yapılacak müdahaleleri hissedip rahatsızlık duyması şuurunu kazandıracaktır.
“İzin verirsem dokunabilirsin!” şuuru
Çocuk hakim olduğu vücudunun üzerinde kelam hakkı olduğunun şuuruna varmalıdır. Bu şuuru anne-baba olarak vakit zaman çocuklarımızı öperken “Seni öpebilir miyim?” diye müsaade isteyerek çocuklarımıza aşılayabiliriz.
Dokunulması yasak olan yerlerim refleksi
Çocuklar bilhassa 4 yaşından itibaren, bedenlerinin muhakkak bölgelerine dokunulmaya başlamasından rahatsız olmalıdırlar. Çocukların 4 yaşından itibaren genital bölgelerine olan harici temas mümkün olduğunca azaltılmalıdır.Eş, dost ve akrabalar tarafından çocuk, cinsel organlarına dokunularak, öpülerek ve vurularak sevilmemelidir. Bu cins davranışların çocukta oluşturulmaya çalışan reflekse ziyan vereceği unutulmamalıdır.
Bedenim görünmemeli hissi
Çocuklarımıza bedenlerinin aşikâr kısımlarının görünmesinden rahatsız olma hissi kazandırmalıyız. Bilhassa genital bölgelerin görünmemesi ve açıkta bulunmaması alışkanlığı verilmelidir.Çocuklar yürümeye başladığı andan itibaren ana-baba çocuğunu çırılçıplak olarak ortada bırakmamalıdır. Çocuk hatırlayabildiği en küçük yaştan itibaren kendisini devamlı genital bölgeleri giyinik hatırlamalıdır. Bilhassa çocuk 4 yaşından itibaren giysilerini kendisi giyinip çıkartmalıdır. Kendisini diğerlerinin yanında çıplak görmeye alışkın olmayan çocuğun , elbisesinin birileri tarafından çıkartılmasından önemli bir rahatsızlık duyması gerekir.
Banyoda çıplak olunmaması şuuru
3 yaşından sonra anne ya da babanın kendileri de büsbütün çıplak olarak çocukla birebir banyoda bulunmamaları gerekir. Bunun yerine banyoya sırayla girilmeli evvel çocuk banyo yaptırılmalı ve çocuk banyodan çıkarıldıktan sonra anne ya da baba kendi banyosunu yapmalıdır.Çocuklar 4 yaşından itibaren banyo yaptırılırken külotu/mayosu üzerinde olmalıdır. Çocuğa genital bölgelerinin oburu tarafından görülmemesi gerektiği bu formda pratikte uygulanarak alıştırılmalıdır.
“Tuvalette benden diğeri olmamalı” şuuru
Her ne sebeple olursa olsun, 4 yaşına girmiş bir çocuk tuvaletin “özel” bir yer olduğunu öğrenmeli, tuvalet muhtaçlığı gideren birisinin öbürleri tarafından görünmesinin hakikat olmayacağı öğretilmelidir. Çocuk genital bölgesinin görünmesinden rahatsız olmalıdır. Tuvaletin kapısı kapalı ve çocuk tuvalette yalnız olmalıdır.
Soyunma ve giyinmede yalnizlik prensibi
Dört yaşındaki bir çocuğun kendi kıyafetlerini giyip çıkartması sıkıntı olabilir. Bu yüzden anne çocuğu ile birlikte başka bir odaya gidip diğerlerinin göremeyeceği bir köşede çocuğunun giyinip soyunmasına yardım edebilir.Buradaki asıl gaye, çocuğun kendi vücudunun açık bir ortamda ve diğerlerinin görebileceği bir formda sergilenemeyeceği refleksinin kazandırılmasıdır.
Bunun dışında çocuk 2 yaşından itibaren anne-baba dan başka bir formda yatmaya alıştırılmalıdır. Çocuğun anne-babanın yakın münasebetine şahit olması sakıncalıdır. Çocuk yeniden 4 yaşından sonra anne-babasının odasına müsaade alarak, kapıyı çalarak girmelidir. Çocuğun bu alışkanlığı kazanabilmesi için öncelikle anne ve baba model olup çocuklarının odasına girerken müsaade almalı ve kapıyı çalmalıdır.
Unutmamamız gerekir ki çocuklarda daha küçük yaşlardan itibaren dikkat edeceğimiz bu kurallar ileride cinsel istismardan ve berbat niyetli insanlardan korunabilmelerine kıymetli ölçüde katkı sağlayacaktır.
